Wembley Stadium, zaterdag 13 juli 1985. Queen treedt op bij Live Aid en van alle flamboyante, opvallende outfits die frontman Freddie Mercury had kunnen kiezen, droeg hij een simpele witte tanktop.
De tanktop heeft altijd voor veel meer gestaan dan zijn oorspronkelijke doel als ondergoed, en zijn populariteit moet niet worden verward met eenvoud. Bijna 40 jaar na Live Aid blijft het standvastig een hoofdbestanddeel voor muzikanten, acteurs en creatievelingen van elk geslacht en elke seksualiteit; om nog maar te zwijgen van het feit dat het een stevige greep heeft op de mode-industrie.
De tanktop als icoon
Mercury is niet het enige muziekicoon met banden met de queer-gemeenschap dat wordt geassocieerd met de bescheiden tanktop. Denk aan Whitney Houstons titelloze albumhoes, de videoclip voor Lady Gaga's debuutsingle Just Dance (natuurlijk met een discobal-beha eronder), Jennifer Lopez bij de VMA's van 2000 en het feit dat het het onofficiële uniform is van de Britse band WHAM!.
De tekst loopt verder onder de foto.
Van muziek tot films, de witte tanktop is het standaard-item geworden voor mannelijke pin-ups en geëmancipeerde vrouwelijke personages. De klassieke film A Streetcar Named Desire, vol met thema's van seksualiteit, hielp de witte tanktop populair te maken en de macho hoofdrolspeler Marlon Brando gaf toe dat hij decennia na de release van de film homoseksuele relaties had.
Critici hebben Ridley Scotts Alien al tientallen jaren als een gender-allegorie beschouwd, waarbij Sigourney Weavers personage Ripley onmiskenbaar queer-coded is. Van de ene sci-fi-terugblik naar de andere – vóór de release van The Matrix-franchise brachten de transzussen The Wachowskis (toen nog de broers Larry en Andy) in 1996 de iconische lesbische film Bound uit, en de poster toonde? Je raadt het al – een witte tanktop.
De tekst loopt verder onder de foto.
Van Magic Mike tot Gucci
Recenter was er de intens camp Magic Mike-franchise, waarin frontman Channing Tatum de witte tanktop met veel lichaamsolie draagt, Angelina Jolie's Lara Croft en Fast and Furious' Letty passen ook bij biseksuele sartoriale tropes, beiden gekleed in witte tanktops.
Zelfs het 'meest meisjesachtige' stereotype van allemaal, Mean Girls' Regina George, droeg de tanktop, compleet met paarse beha-uitsparingen van Lindsay Lohans personage Cady Heron (het is veelzeggend dat in de remake van de franchise uit 2024 George's personage werd gespeeld door lesbische acteur Renée Rapp). Waar je ook op het spectrum terechtkomt – macho, twink, butch, femme – de tantkop is er geweest.
De cyclische aard van de populaire cultuur betekent dat de tanktop van het scherm naar de straten is gegaan, met iconische Levi's-advertenties en baanbrekende modecampagnes van merken als Calvin Klein en Gucci die massale consumptie van het kledingstuk aanmoedigen. De witte tanktop werd weer relevant na het AW22-showseizoen. Bottega Veneta bood een opgeschaalde versie met jeans, waarmee de normcore-trend werd aangewakkerd tot zijn meest uber-luxe versie. Transmodel en acteur Hunter Schafer stuwde het de stratosfeer in bij Prada toen ze hun modeshow afsloot, terwijl Loewe de hype opmerkte met een bestseller met monogram.
De tekst loopt verder onder de foto.
De impact van de tanktop
Nog nooit was een kledingstuk zo eenvoudig zo impactvol. Voor AW24 zetten merken als Carven, Eckhaus Latta, Schiaparelli en Stella McCartney de witte tanktop nog steeds in de spotlight en de greep ervan op de elite luxesector blijft almachtig. De industrie moet nog een lange weg afleggen als het gaat om lichaamsdiversiteit, met name op de catwalks, maar het is van vitaal belang om de universaliteit van het kledingstuk te onthouden.
De tekst loopt verder onder de foto.
'Als ik een witte tanktop draag, voel ik me sterk en sexy', vertelt model Florence Huntington-Whiteley aan ELLE UK. 'Het is vloeiend en flexibel, net als queer mensen. Het is het perfecte kledingstuk om een outfit mannelijker of vrouwelijker te laten voelen; ik vind het leuk om die energieën en stijlen aan te boren, afhankelijk van hoe ik me die dag voel.'
Kan altijd
Net zoals het door elk geslacht of elke seksualiteit gedragen kan worden, kan de witte tanktop ook door elk lichaamstype gedragen worden. De draagbaarheid, gecombineerd met een toegankelijk prijspunt (tenzij je investeert in een designerversie, natuurlijk), betekent dat de witte tanktop, meer dan de lastige subjectiviteit van denim, misschien wel het meest inclusieve kledingstuk ter wereld is. Het kan gedragen worden als alledaags ondergoed, maar ook als casual top, of in het geval van Nadine Noor, oprichter van Pxssy Palace, kan het een politiek statement zijn.
'De witte tanktop is gebruikt als symbool van protest en bevrijding binnen de geschiedenis van LGBTQ+ en is altijd een krachtig instrument van zelfexpressie geweest', aldus Noor. 'Het is sinds de jaren veertig een symbool van mannelijkheid en arbeidersklasse-cultuur, heroverd door lesbiennes in de jaren tachtig en nu – we willen elkaar laten weten dat we queer zijn. We willen dingen die traditioneel mannelijk zijn, voor onszelf heroveren, op nieuwe gender-expansieve manieren, over het hele spectrum van queerness.'
De witte tanktop is dynamisch en beweegt met de tijd mee om de wereld om zich heen te weerspiegelen. De veranderlijkheid ervan biedt ruimte voor interpretatie voor de drager; of ze nu kiezen om de catwalks te volgen of een sociaal-cultureel standpunt in te nemen. De ironie schuilt in het feit dat het meest beladen kledingstuk om deze Pride te dragen misschien geen regenboogvlag is, maar eerder een effen witte tanktop.
