Terwijl ik met mijn hand over de koude hangers van een liefdadigheidswinkel-rek ga, zie ik uit mijn ooghoek een glimp van een regenboog. Het is een epische veelkleurige geruite blazer en wat zie ik daarnaast? Een prachtige Burberry trenchcoat. Ik ben zo blij dat ik deze holy-grail items hier vind... maar ze zijn niet voor mij. Ik ga verder. Mijn hand werkt zichzelf voorbij de maten 36, 38, 40 en 42, totdat ik bij mijn gedeelte kom – achteraan gepropt – genaamd '52+'.
Om te zeggen dat wij de overblijfsels krijgen is een understatement. Als ik het geluk heb om iets te vinden in het plus-size gedeelte, is het meestal een 'oma van de bruid'-jurk, of een soort lunchvrouw-overgooier, die veel lijkt op iets wat ik droeg als vijfjarige. Met maat 52 is het moeilijk, vaak bijna onmogelijk, om duurzaam te winkelen.
'We hebben in een eeuw van verspilling geleefd'
Ik ben mijn hele volwassen leven al plus-size geweest; ook ben ik al betoverd geweest door de mode-industrie sinds ik me kan herinneren. Ik heb modedesign gestudeerd op de universiteit en tegen de tijd dat ik mijn afstudeercollectie maakte, waren zogenaamd 'groter' (dan sample size) maten op de catwalk nog zeldzaam.
Ik heb eindeloze debatten gehad met mijn tutoren over het feit dat ik kleding wilde ontwerpen die ik paste, en ik was de enige persoon in mijn jaar die kleding maakte voor een lichaam groter dan maat 36. Sinds toen heb ik ontworpen voor en advies gegeven aan grote namen als Asos en Rixo, en ik heb zelfs mijn eigen maat-inclusieve merk, Dolly Rocket, opgezet. Maar toch voelt het alsof de industrie nog een lange weg te gaan heeft.
Artikel loopt verder onder de foto.
We hebben in een eeuw van verspilling geleefd, en we weten dat het moet veranderen. We dumpen plastic voor eenmalig gebruik en recyclen is nu een tweede natuur. Maar wat kunnen we doen wanneer het op onze garderobe aankomt? Voor velen is tweedehands winkelen, kleding ruilen of het kopen van duurzame merken een makkelijke stap voorwaarts. Maar als je dit probeert boven een maat 44, is het een stuk lastiger.
In 2020, voorspelde het Britse Fashion United dat plus size maten 22 procent van de kledingmarkt zou overnemen. Daarbovenop hebben we de afgelopen vijf jaar een toename van 450 procent gezien in Google zoekopdrachten voor duurzame kledingmerken. Deze statistieken wijzen naar grotere vraag, dus waarom zijn de opties dan nog zo... zeldzaam?
Als schrijfster en mode consultant Aja Barber uitwijst, 'hebben we nog steeds last van fatphobia. Ik weet uit eigen ervaring dat er achter de schermen in de industrie nog steeds meer dan genoeg niet-plus-size mensen zijn die vinden dat zij het beste weten wat de plus-size vrouw wil. Verouderde denkbeelden blijven en merken zijn bang voor verandering. In een industrie die weet dat ze een verspillingsprobleem heeft, vertelt Barber me dat we zien dat merken hun onverkochte kleding verbranden in plaats van bedenken welke maten de markt nodig heeft en grotere maten creëren. Hoe is dat oké?
Wanneer merken weerstand bieden tegen het maken van veranderingen, is één van de grootste excuses hun budget. Het is waar dat het geld kost om de matenreeks van een merk uit te breiden. Ze zullen tijd moeten besteden aan werken aan de pasvorm en om echt representatief te zijn, en ze zullen hun marketingcampagnes moeten schieten met een groter matengebied, wat betekent dat ze meer moeten betalen voor modellen en meer samples moeten maken. Maar aangezien de gemiddelde maat van een vrouw in het het Verenigd Koninkrijk maat 44 is, is er echt vraag naar grotere maten. Er zijn een heleboel [plus-size] vrouwen klaar om merken hun geld te geven.
'Ik was de enige persoon in mijn jaar die kleding maakte voor een lichaam groter dan maat 36'
Gelukkig is nieuw gemaakte duurzame kleding niet de enige manier om aardiger te zijn voor de planeet. Ik herinner mezelf er altijd aan dat het meest duurzame kledingstuk er één is die al bestaat. Met apps zoals Depop, Vinted en By Rotation is tweedehands winkelen of items huren steeds populairder.
Mijn tip om tweedehands te winkelen is om eBay meldingen aan te zetten. Ik heb een paar opgeslagen zoekopdrachten voor dingen als 'maat 52 vintage' en 'maat 52 Asos jurk', wat betekent dat ik makkelijk kan checken of er nieuwe stukken zijn geüpload en ik heb al een paar goedkope parels gevonden. We zagen dit jaar zelfs Love Island fast fashion dumpen en juist tweedehands kleding van eBay gebruiken.
Maar het gebrek aan nieuwe plus-size kleding heeft ook een effect op eBay. Je kunt geen plus-size kleding verkopen of verhuren die niet bestaat. De zoektocht naar tweedehands kleding boven maat 44 is iets dat Sarah Ruppin, de oprichter van Ahead of the Curve, een virtuele vintage markt, maar al te goed weet.
Ruppin vertelt me dat haar handelaren 'vaak maanden besteden aan het verzamelen en sparen van items' en plus-size kleding van voor 1970 is ontzettend zeldzaam. Persoonlijk houd ik ervan dat Ahead of the Curve zorgt voor dit deel van het werk voor ons. Het maakt vintage mode ook toegankelijk voor mensen met handicaps, die fysiek winkelen misschien moeilijk vinden. We kunnen de problemen die zij tegenkomen tijdens het winkelen voor duurzame kleding niet negeren.
Een benadering die veel kleinere merken doen is 'made-to-order' productie. Dit is hoe ik kleding produceer met mijn eigen merk, Dolly Rocket. Het betekent dat ik minder afval creëer omdat ik alleen de maten en stijlen maak die gewild zijn. Het staat ook persoonlijke passessies en op maat gemaakte lengtes toe. Dit is vooral handig voor grotere lichamen, want wanneer het lichaam groeit, zien we grotere variaties in lichaamsproporties en het is moeilijker om een universele pasvorm te maken.
Mede-ontwerper Mary Benson produceert ook op deze manier. Benson maakt jurken in maten 34 to/m 56 en ze vertelt me dat ongeveer '60 procent van haar verkoop in de maten 44 t/m 56 is.' Andere merken waar ik van houd die ook op die manier creëren zijn Carmen Christine en Freya Simonne, die hun items maken van tweedehands stoffen, wat ze nog duurzamer maakt.
Hoewel er nog een lange weg te gaan is voordat de mode-industrie echt zo inclusief is qua maten en duurzaamheid als ze moet zijn, herinnert Barber mij, 'Er zijn zo veel goede merken die openstaan om grotere maten te maken, en we moeten ons erop focussen dat we steun laten zien in die richting en de mensen belonen voor hun moeite.' Ik zou het er niet meer mee eens kunnen zijn.
Shop sara's favorieten voor planeet-vriendelijke plus-size mode:
- Rehab Vintage // Zorgvuldig gekozen, maat-inclusieve vintage mode met wekelijkse thema-edits.
- Hurr Collective // Huurplatform met een groeiende plussize selectie, inclusief Dolly Rocket en Selkie.
- Birdsong // Gemaakt in Londen, niet-alledaagse items in de maten 34 t/m 56.
- Lucy & Yak // Huis van tuinbroeken, co-ord setjes en leuke printjes in de maten 34 t/m 58.
- Aesthetic Laundry // Merk opgericht door vrouwen, top voor jersey basics van hoge kwaliteit in de maten 34 t/m 56.
- Lora Gene // Tijdloze, premium stukken die je elk jaar opnieuw kunt stijlen in de maten 34 t/m 56.
