TeamNL kent tijdens de Olympische Spelen in Parijs 2024 meer moeders in het team dan ooit tevoren. In totaal doen zeker zeven vrouwen met kinderen mee, waaronder handbalster Estavana Polman, wielrenster Ellen van Dijk en zeilster Marit Bouwmeester. Ze verblijven allemaal in het Olympisch Dorp, waar voor het eerst in de geschiedenis van de Spelen een kinderopvang beschikbaar is voor atleten.

Waarom onderschatten we moeders in de sport nog steeds?

Eén ding dat al deze Nederlandse topsporters met kinderen gemeen hebben, naast hun talent en atletisch vermogen, is hun toewijding om de misvatting te doorbreken dat vrouwen op hun fysieke top zijn vóór de bevalling. Op haar eigen blog schreef tafeltennisster Britt Eerland (moeder van een dochter) over haar weg naar Parijs als topsportende moeder. In haar bericht benadrukt ze dat de ondersteuning beter kan. Ze richtte ook een crowdfundingactie op onder de naam #MomAthlete, omdat het opstartbudget dat ze van NOC*NSF kreeg niet voldoende was en ze tijdens haar zwangerschap veel spaargeld had moeten gebruiken.

Stel je voor hoe zwaar het moet zijn voor topsporters die moeder zijn. Het gewicht van het oordeel, het feit dat zoveel mensen het krijgen van een baby zien als een carrière-beëindigende keuze, de druk om weer te gaan trainen en het jongleren van de verantwoordelijkheden voor de kinderopvang met de zorg voor een klein mensje. Met dit in gedachten stellen we de vraag: waarom onderschatten we moeders in de sport nog steeds?

We zien moedershap en topsport al jaren als dingen die niet samengaan

Historisch gezien is er geen twijfel dat moederschap en topsport als onverenigbaar worden gezien. Er zijn genoeg voorbeelden van moeders die door de jaren heen succesvol zijn geweest in topsport. Kijk naar onze atletiekster Fanny Blankers-Koen. Ze won in 1948 vier gouden medailles op de Olympische Spelen als moeder van twee. Het leverde haar de twijfelachtige titel 'Vliegende Huisvrouw' op. Die bijnaam zegt genoeg over het gedachtegoed van vrouwen die moeder zijn en een topsportcarrière hebben.

Voor deze pioniers kan het niet eenvoudig zijn geweest. Want laten we vooral niet vergeten dat vrouwen pas sinds 1900 überhaupt 'mochten' deelnemen aan de Olympische Spelen. Klinkt misschien lang geleden, maar de eerste officiële Olympische Spelen werden in 77 v.Chr. gehouden. De reden om vrouwen uit te sluiten is ook te bizar voor worden. Er werd veronderstelt dat de intensieve activiteit onvrouwelijk was en dat het de vruchtbaarheid zou kunnen beïnvloeden.

Het krijgen van een baby werd gezien als een carrière-beëindigende gebeurtenis

Het hebben van een baby betekende voor veel vrouwen het einde van hun carrière. Cultureel gezien wordt er überhaupt nog steeds van vrouwen verwacht dat ze het leeuwendeel van de verantwoordelijkheden voor de kinderopvang op zich nemen. Traditioneel werd aangenomen dat de lichamelijke druk van de bevalling en het moederschap een terugkeer naar topsport voor goed zou verhinderen.

Gelukkig zien we steeds meer moeders die laten zien dat die veronderstellingen nergens op slaan. De lijst van moeders die niet alleen terugkeren naar topsport, maar ook medailles winnen en persoonlijke records breken, wordt steeds langer: handbalster Loïs Abbingh, handbalster Estavana Polman, atlete Tasa Jiya, wielrenster Ellen van Dijk, zeilster Marit Bouwmeester en dressuuramazone Emmelie Scholtens. Om er maar een paar te noemen.

Het Olympische Dorp kent voor het eerst een kinderopvang

Vraag je een topsporter met een kind naar het meest uitdagende deel van de terugkeer naar een carrière, antwoorden ze niet de fysieke uitdaging is, maar praktische overwegingen zoals een kinderopvang.

Dit jaar heeft het Olympisch Dorp daarom voor het eerst een crèche voor jongere kinderen, waardoor moederatleten met hun kinderen kunnen reizen. Britt Eerland had er graag gebruik van gemaakt vertelt ze tegen NOS, maar dat bleek in de praktijk lastig te regelen. De loting van het olympische tafeltennistoernooi werd namelijk pas heel laat bekend. 'Je moet van tevoren een aanvraag indienen voor een bepaald tijdslot voor de opvang en dat lukte nu niet.'