Spoilers voor de seizoensfinale van The White Lotus volgen.
Aimee Lou Wood was er tijdens de opnames stellig van overtuigd dat haar personage Chelsea haar soulmate had gevonden in Rick (Walter Goggins), hoewel sommige fans hoopten dat ze uiteindelijk met Saxon (Patrick Schwarzenegger) zou eindigen. Saxon luisterde naar Chelsea en werd door haar veranderd, terwijl Ricks fixatie op zijn traumatische verleden hen beiden ten onder bracht.
Dit zegt Aimee Lou Wood over wie de beste match was geweest voor Chelsea
Na afloop van de serie heeft Wood opnieuw geëvalueerd of Rick – of Saxon – wel echt een goede match was voor Chelsea. De actrice sprak met GQ na de finale over hoe haar liefde voor Rick Chelsea letterlijk het leven kostte (ze volgde Rick toen hij tijdens de seizoensfinale aan zijn shootout begon waarna ze door een verdwaalde kogel werd gedood).
Zelfs de bedenker en schrijver van de serie, Mike White, twijfelde aan zijn beslissing om Chelsea te doden. 'Hij twijfelde er enorm over', zei Wood. 'Hij kwam een paar keer naar me toe en zei: "Gaan mensen me te veel haten? Ik weet niet of dit te ver gaat." Ze is het meest hoopvolle personage in de serie en daarom moet ze sterven, maar op menselijk vlak is het natuurlijk ontzettend triest.'
De tekst loopt verder onder de foto.
Als Wood nu naar de relatie tussen Chelsea en Rick kijkt, ziet ze de gebreken ervan. 'Ik denk dat het voor sommigen echt confronterend is, omdat er veel mensen Chelsea zijn geweest, en het is pijnlijk als je van iemand houdt en diegene je niets teruggeeft. Het doet echt pijn', zei ze. 'Pas nadat je die relatie hebt beëindigd, denk je: "Wat heb ik in godsnaam zo lang gedaan, hoe heb ik dat gedaan?"'
Ze weet eigenlijk niet zeker of de juiste match voor Chelsea Rick of Saxon was. 'Waarom moet de keuze tussen twee mannen zijn?', vroeg ze. 'Ze had zelf kunnen kiezen, maar ze is een dolkomische romanticus. Dat is wat ze in dit leven moet verdragen.'
Een potentiële romance tussen Saxon en Chelsea
Ze sprak met Bustle over hoe een potentiële romance tussen Saxon en Chelsea eruit zou hebben gezien, en trouw aan Chelsea, bracht ze de sterrenbeelden van de personages in de vergelijking.
'Saxon en Chelsea zouden een verbonden relatie zijn geweest, geen verslavende', begon ze. 'Ze wil de ziener zijn, niet de geziene. Saxon die zegt: "Oké, ja, ik ga die boeken lezen. Dat doe ik wel." Het is te wederkerig, en zij zegt: "Nee, je bent niets voor mij. Je bent een lul. Je bent oppervlakkig."
Ik denk dat Saxon zoveel hoop en vastberadenheid heeft en beter wil worden, en Rick wil eigenlijk bezwijken voor zijn ergste kanten, en Chelsea wil de Schorpioen. Zij wil de duisternis. Ze wil haar Ram-tweeling niet. Zij en Saxon zouden samen doorzetten, vooruitgaan en dingen gedaan krijgen.'
Wood voegde eraan toe dat ze het gevoel heeft dat de lotsbestemmingen van Saxon en Chelsea misschien zelfs meer met elkaar verbonden zijn dan die van Chelsea en Rick. Saxon is nog steeds bezig met het lezen van het boek over die laatste scène, dus ze leeft voort in hem', zei ze.
'Hij zal een beter mens zijn. In zekere zin zijn ze kosmisch meer met elkaar verbonden dan Rick en Chelsea, omdat ze sterven. Saxon leeft voort met al Chelsea's beste stukjes.' Wood gaf haar interpretatie van Saxons laatste virale blik op Chelsea toen ze Rick weer ontmoette in haar GQ-interview. Ze zei: 'Saxon kijkt naar iets wat hij niet heeft, maar wat hij wel wil: de connectie die Chelsea met Rick heeft. Hij zal Chelsea niet krijgen, maar hij kan wel alles hebben wat Chelsea hem heeft geleerd.'
De tekst loopt verder onder de foto.
In een interview met The Hollywood Reporter, ging Wood dieper in op die scène en vergeleek Saxon met Ricks interesse in Chelsea. Wanneer Saxon onthult dat hij het boek leest dat Chelsea hem gaf, 'kijkt hij naar haar en luistert hij naar haar. Hij zegt niet dat ze dom is, hij sluit haar niet af, maar dan ziet ze Rick en rent ze naar hem toe', zei Wood. Toch koos Chelsea, vanwege haar 'onverwerkte problemen' en haar onvermogen om in zichzelf te kijken, toch voor Rick.
'Ze rent letterlijk haar lot tegemoet', zei Wood. Dus dat is wat ze wil. En eigenlijk is het op een neerbuigende manier om het te laten lijken alsof ze geen enkele invloed heeft – dat Rick degene is die alle problemen heeft veroorzaakt. Het is alsof ze allebei samenspannen in dit verhaal.
Zelfs Patrick zei: 'Waarom heeft Saxon geen kogel opgevangen voor Chelsea?' Hij was zo boos dat Saxon geen kogel voor haar kon blokkeren. Hij zei iets van: 'Waarom heeft Mike het niet zo geschreven dat Saxon ervoor springt, zodat Chelsea kan leven?' Het is alsof iedereen Chelsea wil redden. Maar zij kan alleen zichzelf redden.
Wood zei dat ze gelooft dat Chelsea 'wel voortleeft in Saxon. Hij begrijpt Chelsea niet, maar hij zal alles wat ze hem heeft geleerd internaliseren en daarmee leren leven. Zoals Mike zegt, is het lezen van het boek aan het einde erg hoopvol, omdat het zegt dat hij alles wat hij heeft geleerd zou kunnen gebruiken, en het is heel zeldzaam dat een personage uit The White Lotus echt zoveel verandert.'
Schwarzenegger sprak met Deadline over de connectie tussen Chelsea en Saxon en wierp een licht op hoe hij die laatste uitwisseling benaderde:
Nou ja, dat was eigenlijk mijn eerste week filmen... maar het is waarschijnlijk het meest ingrijpende moment van mijn acteercarrière, want als acteur probeer je de karakterontwikkeling in de acht afleveringen te volgen. Je wilt iets spelen zodat er een moment is dat de cirkel rond is. Mike is niet zo'n repetitieman. Hij besteedt niet echt veel tijd aan het lezen aan tafel of repetities of zoiets. Dus de eerste take, ik deed het, en ik deed het als een heel lief moment waarop ik opdook en heel lief speelde met Chelsea en zei dat ik haar boeken had gelezen. Gewoon, zo'n lief moment. Mike zei zoiets van: "Man, doe dat niet. Doe dat niet. Wees gewoon Saxon. Zeg gewoon dat je het seksgedoe wel grappig vond, wuif het weg en besteed geen aandacht aan haar, en dan wil ik alleen nog maar een camera die naar je gezicht kijkt terwijl je haar ziet rennen en in Ricks armen ziet springen. Dat is het enige waar ik om geef. Ik wil gewoon dat dát het moment is."
Dus we wisselden de scène om, en ze rende weg in Waltons armen, en ik draaide mijn hoofd om en hij bleef er een beetje ongemakkelijk bij zitten, zo'n 20 of 30 seconden, en toen was het 'cut'. Hij kwam naar me toe en fluisterde zoals altijd: "Perfect", met zijn vingers die het oké-teken gaven, en ja. Het was gewoon een soort van internaliserend moment. Hij wil dat het publiek achterblijft met: Zal Saxon veranderen? En dan zie je hem met het boek op de boot. Dat is zijn complete, complete moment. Hoewel Chelsea weg is, heeft Chelsea zijn ogen geopend en heeft ze hem vervolgens mogelijk veranderd? En als er nog een paar afleveringen waren geweest, of als er een live-camera in Durham was geweest, hoe zouden we dan denken dat Saxon veranderd is? Hij verlangt gewoon een beetje naar, denk ik, een echte relatie. Dat zie je aan hem, hij vraagt constant zijn vader om zijn goedkeuring en kijkt altijd naar zijn broer om hem te adoreren. Hetzelfde geldt voor de meisjes. Ik denk dat hij eindelijk dat moment heeft waarop hij denkt: "Misschien wil ik wel iets echts."
Hij gaf ook toe dat hij er niet eens zeker van is of Saxon wist dat Chelsea was vermoord: 'Hoeveel weet ik over wat er met Chelsea is gebeurd? Wat weet ik over de schietpartij? Mike laat het daar maar bij in het midden.'
