Niet alleen in de Verenigde Staten maar ook in Europa en andere werelddelen neigen steeds meer jonge mannen verrassend genoeg naar rechts of zelfs extreemrechts. Onze collega's van ELLE Australië doken in deze opmerkelijke trend om erachter de komen wat de redenen hierachter zijn.

Deze factoren spelen een rol

Onze ELLE-collega's merken een steeds groter wordende kloof op tussen mannen en vrouwen. Hoewel generatiegenoten vaak gelijkgezind zijn lijkt dat nu anders te liggen – in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Polen zijn grote verschillen gemeten tussen mannen en vrouwen, met name als het gaat over het stemgedrag.

Onderzoekers van het John Smith Centre vroegen jongeren in Schotland waar deze verschillen vandaan zouden kunnen komen. 'Mannen voelen zich bedreigd', zei een mannelijke ondervraagde. Een vrouw liet weten: 'We zijn tegenwoordig sterker van geest en onafhankelijker. Ik denk niet dat veel mannen dat leuk vinden.' In Australië wordt de kloof mede veroorzaakt doordat veel jonge vrouwen juist naar links neigen.

Wellicht voelen ook vrouwen zich (terecht) bedreigd, want in het VK luidde de National Police Chiefs Council onlangs de noodklok (ze spraken letterlijk van een 'national emergency' omdat in Engeland en Wales naar schatting jaarlijks minimaal één op de twaalf vrouwen slachtoffer wordt van geweld door mannen. De zaken omtrent Diddy, Gisèle Pelicot en prins Andrew, om er maar een paar te noemen, onderstrepen dit alleen maar.

Gaan we terug in de tijd?

Ondanks decennia van feminisme hebben we nog altijd te maken met de loonkloof, en hoewel we daar meer over praten dan ooit blijkt dat niet te helpen. Voor het eerst in tijden is het namelijk zo dat jonge Britten (en jongeren in veel andere landen) het slechter zullen hebben dan hun ouders. Ook in Nederland is dat voelbaar – denk aan de huizenmarkt en klimaatverandering. Dat jongeren dan extremer gaan stemmen is dan ook niet gek.

Ook social media speelt een rol – jongeren krijgen constant beelden te zien van hoe een man zich zou moeten gedragen en van 'de rol' van een vrouw. Dankzij grote influencers als Andrew Tate en Nara Smith krijgen veel jongeren een steeds conservatiever ideaalbeeld te zien.

Na Trumps overwinning in de Verenigde Staten werd er daar 500 procent meer gezocht naar 4B, een Zuid-Koreaanse beweging waarbij vrouwen zich verzetten tegen misbruik en misogynie door celibaat te gaan leven. Een keuze waar veel mannen op hun beurt absoluut niet blij mee zijn. Inmiddels is bekend dat er door mannen veel meer op Trump is gestemd dan door vrouwen, en dat geldt zelfs voor zwarte- en Latino-mannen. Ook dit zorgde voor nog meer verdeeldheid, zelfs dus binnen minderheidsgroepen.

ELLE Australië wijst erop dat 'the left' moeite heeft met het bereiken van zwarte, Aziatische en Latijnse gemeenschappen, omdat ze de conservatieve waarden van deze gemeenschappen die geloof en familie vooropstellen niet begrijpen. In Amerika heeft natuurlijk ook het komen te vervallen van Roe v. Wade een grote rol gespeeld – veel vrouwen zijn hierdoor anders gaan stemmen, en dan hebben we het nog niet eens gehad over al Trumps vrouwonvriendelijke uitspraken en gedragingen.

Met uitzondering van zwarte vrouwen hebben toch veel vrouwen op Trump gestemd, door zijn andere beloftes: de VS zou zich niet langer bemoeien met buitenlandse oorlogen en ook 'Make America Great Again' zagen veel vrouwen kennelijk wel zitten.

van ELLE Australië laat weten: 'Wat wel duidelijk is, is dat de rechtse bedreiging van reproductieve rechten, het lot van immigranten en de winst op het gebied van raciale en sociale rechtvaardigheid slechts collateral damage zijn binnen deze angst-politiek gedreven door een verslechterende economie en concurrentie om schaarse hulpbronnen. Deze angst wordt aangewakkerd en als wapen ingezet tegen mannen, wat er op zijn beurt voor zorgt dat vrouwen steviger in progressieve ideeën staan ​​— het is een vicieuze cirkel. Zoals alle politiek die geworteld is in angst, moet het uiteindelijk weer plaatsmaken voor hoop. De vraag is nu hoeveel schade er zal worden aangericht voordat we daar zijn.'