EmRata strikes again
EmRata en Harry Styles hebben officieel een rela! Nou ja, minstens een prela (dat is afko voor pre-relatie, aldus @dehaarclipvanmarieclaire). Nadat ze zoenend werden gespot in Tokyo konden wij, de mensen, er natuurlijk geen genoeg van krijgen. Het riep vragen op, vooral over de reinheid van EmRata. EmRata alweer met iemand anders gespot? Hoe dan? Heeft de schrijver van het feministisch boek getiteld My Body geen respect voor haar body? Laat ze zo kort na Eric Andre, Pete Davidson en Leonardo DiCaprio weer een man binnen in haar tempel? Wat een harlot. Dit is geen feministisch opiniestuk* maar even voor de goede orde: nou en, laat haar.
* Ben je opzoek naar een feministisch opiniestuk? Bij deze >
De Zoen
De belangrijkste vraag die ik had naar aanleiding van deze video heeft betrekking op haar tegenspeler: Harry Styles. Harry is inmiddels meer dan tien jaar een popsensatie en als ik een popsensatie was op dat niveau had ik het wel geweten. In ieder stadje een ander schatje, snap je, want NOU ÉN! Ik heb zo het gevoel dat Harry een mooie kiss-list heeft opgebouwd maar de zoen zag er echt niet uit. Mond half open, lichaam half ingedraaid en dan ook nog dat halve handje. Ik zelf zou hier niet gelukkig van worden. Daarom dus de volgende vraag: Harry Edward Styles, love of my life, appel van mijn oog, kun jij eigenlijk wel zoenen?
Ik was gelukkig niet de enige bij wie deze kwestie tot slapeloze nachten leidde, want ik zag een dag later een artikel op Jezebel met dezelfde vraagstelling. Aan de ene kant heel jammer, daar gaat mijn column. Aan de andere kant zette mij dit aan het denken, 'wil ik wel met Harry Styles zoenen?'. Sterker nog, wil ik hem überhaupt wel tegenkomen?
Een denkbeeldige romance
Sinds mijn elfde ben ik een hardcore directioner. Waar ik er toen oprecht (maar serieus, oprecht) van overtuigd was dat Harry Styles mijn toekomstige echtgenoot was, heb ik deze overtuiging inmiddels los weten te laten. In mijn hoofd hebben Harry en ik namelijk de perfecte relatie. Onze dates zijn enerverend en verfrissend, we begrijpen elkaar zonder iets te zeggen en hij is niet alleen een geliefde maar ook een maatje.
Deze perfecte denkbeeldige relatie is de kern van het probleem. We hebben al een heel leven opgebouwd in mijn fantasiewereld, alles wat in het echt zou gebeuren is per definitie een teleurstelling. Dit gegeven heeft al voor meerdere paniekmomenten gezorgd op momenten dat Harry Styles in Amsterdam was. Wat als ik hem tegenkom? Wat ga ik zeggen? Hoe maak ik een indruk? Hoe overtuig ik hem dat wij daadwerkelijk voor elkaar zijn gemaakt? Deze stress alleen zorgt er al voor dat ik de beste man nooit hoef tegen te komen.
Reality Check
De Tokyo-zoen maakte het definitief. Want stel nou dat we elkaar ontmoeten, dat we een klik hebben en dát we op een date gaan en dát deze eindigt met die tongzoen, hoe teleurstellend is dat! Ik moest gelijk denken aan alle dates waarop ik ben geweest via datingapps.
Zonder dat je het wil, heb je toch allemaal verwachtingen van de andere partij. Ze laten zich immers van hun beste kant zien, maar het kan zomaar een Monet zijn: mooi van een afstand maar als je dichterbij komt zie je dat het één grote puinhoop is. De meeste mensen zijn helaas ook maar mensen, met alle tekortkomingen van dien.
Ik ben inmiddels oud genoeg om te weten dat het bijstellen van mijn verwachtingen niet mijn sterkste kant is. En daarom wil ik Harry Styles nooit ontmoeten. Hoe klein de kans ook is dat wij ooit een innige zoen delen, voorkom ik het liever dan dat ik wordt geconfronteerd met de grauwe realiteit dat Harry Styles uiteindelijk ook maar een man is.
De Harry in mijn droomwereld is perfect, en dat is voor mij genoeg. Daarnaast heeft hij zelf al toegegeven in het liedje To Be So Lonely dat hij een 'arrogant son of a bitch’ is ‘who can’t admit when he’s sorry’. Duidelijk, Harry. Wat een hoofdpijndossier.
